Firmy brokerskie prowadzą każdą z trzech rodzajów działalności na rynkach papierów wartościowych, pełniąc funkcje maklerów, brokerów i banków inwestycyjnych. Największą firmą brokerską w Stanach Zjednoczonych jest Merrill Lynch; inne, znane firmy tego typu, to Paine Webber, Dean Witter Reynolds, oraz Smith Barney. SEC nie tylko nadzoruje operacje bankowości inwestycyjnej, jakich dokonują firmy brokerskie, lecz również wymusza przestrzeganie przez maklerów i brokerów zakazu złej reprezentacji papierów wartościowych oraz kupowania i sprzedawania papierów wartościowych na podstawie insider Information, czyli informacji niepublicznych, znanych tylko kierownictwu korporacji. Wpływ konkurencji doprowadził do ważnej innowacji: firmy brokerskie podjęły czynności tradycyjnie prowadzone przez banki handlowe. W 1977 r. Merrill Lynch wprowadził do oferty rachunki zarządzania gotówką (ĆMA), które obejmowały pakiet usług finansowych, takich jak karty kredytowe, kredyt natychmiastowy, uprawnienia czekowe, automatyczne inwestowanie dochodów ze sprzedaży papierów wartościowych w jednostki funduszu lokacyjnego rynku pieniężnego, oraz prowadzenie standardowej rachunkowości. ĆMA zostały przejęte przez pozostałe firmy brokerskie i rozpowszechniły się bardzo szybko, wskutek czego zatarciu uległo rozróżnienie pomiędzy czynnościami bankowymi a czynnościami niebankowych instytucji finansowych.